நியோகா என்பது பண்டைய காலத்தில் ஒரு பாரம்பரிய முறையாக இருந்தது. விதவையோ அல்லது தன் கணவனை இழந்த பெண்ணோ தனது வாரிசுக்காக இன்னொரு ஆணுடன் உடலுறவு கொண்டு குழந்தை பெற்றுக் கொள்வதே நியோகா என்பார்கள்.
ஒரு விதவைப் பெண்ணிற்கு வாரிசில்லை எனில் அவள் தன் கணவனின் சகோதரனிடமிருந்து நியோக முறையில் விந்து தானம் பெறலாம்; அல்லது வேறோரு ஆணுடன் கூடி இருந்து விந்து தானம் பெற்று சந்ததிகளைப் பெற்றுக் கொள்ளலாம். மனைவியை இழந்த கணவனுக்கும் இது பொருந்தும். ஆனால் அதன் பின்னரும் இருவரும் கூடி வாழ முடியாது!
விதிகள்:
1. அந்தப் பெண்ணின் கணவன் இறந்திருக்க வேண்டும் அல்லது அந்த ப் பெண்ணின் கணவர் மலட்டுத்தன்மை உடையவனாக இருந்திருக்க வேண்டும்.
2. பெண் குழந்தை பெற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக மட்டுமே ஆண் இப்படிச் செய்வான்.
3. இந்த நியோக முறை அவர்களது வாழ்நாளில் மூன்றே மூன்று முறை மட்டும் அனுமதிக்கப்படும்.
4. தெளிவுபடுத்தப்பட்ட வெண்ணெயை (நெய்) அவர் உடல் முழுவதும் தடவ வேண்டும்.
5. பெண்ணின் சம்மதம் அவசியம்.
6. நீ யோகா செயல்முறையின் மூலம் ஒரே ஒரு குழந்தை மட்டுமே பெற முடியும்.
7. எந்த முன்விளையாட்டு அல்லது மேல் உடலுடன் தொடர்பு இருக்காது.
8. இந்த செயல்முறையின் உதவியுடன் பிறந்த குழந்தை பெண் மற்றும் அவரது கணவரின் குழந்தையாக கருதப்படுகிறது.
9. நியமிக்கப்பட்ட மனிதன் குழந்தையுடன் எந்த உறவையும் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டான்.
மகாபாரதத்தில் நியோகம்:
அம்பிகையும் அம்பாலிகாவும் குழந்தை இல்லாமல் இறந்த விசித்திரவீர்ய மன்னனின் மனைவிகள்.
அவரது தாய் ராணி சத்யவதி, அஸ்தினபுரியின் ராஜ்ஜியத்திற்கு வாரிசு வேண்டும் என்று அவரது மனைவிகளை நியோகம் செய்ய வற்புறுத்தினார்.
இதற்காக, பக்திமிக்க முனிவரான தன் மகன் வியாசரைத் தேர்ந்தெடுத்தாள்.
நியோகா பயிற்சியுடன் பிறந்தவர்கள்
1. அம்பிகையிலிருந்து திருதராஷ்டிரன்.
2. அம்பாலிகையிலிருந்து பாண்டு.
3. பணிப்பெண்ணிடமிருந்து விதுரர்.
இந்த காலத்தில் அந்த மாதிரியான முறை தேவையே இல்லை இப்பொழுது செயற்கையாகவே கருத்தரித்தல் மையம் இருக்கிறது. காலத்தில் எந்த ஒரு மருத்துவ உதவிகளும் இல்லாத நேரத்தில் இந்த முறை சரியானதாக அமைந்திருக்கலாம்.
